Wednesday, April 02, 2008

Αθλητική Ενημέρωση (Λίγο Πριν)...

Ο κυρ Χρύσανθος θυμάται το ολοκαύτωμα της πατρίδας του, κάπου στην Ιεράπετρα το 1943. "Ήμουν δέκα χρονών τότε. Μου είπαν 'τρέξε στο σπίτι σας, σκότωσαν τον πατέρα σου και τον αδερφό σου'". Σπάει. Περνάνε δευτερόλεπτα με εκατομμύρια αναμνήσεις. Βρίσκει ξανά λίγη δύναμη. "Πήγα σπίτι και βρήκα τον πατέρα μου". Σπάει πάλι. Οι εικόνες πάνε πίσω. Γι αυτόν, έγχρωμες, για τις κάμερες της εποχής, ασπρόμαυρες. "Το κεφάλι του ήταν μισό..." Κλαίει. 75 χρονών άνθρωπος σπαράζει σαν μωρό...

Σε λίγο, τον λόγο παίρνει μία άλλη γυναίκα, με μεγαλύτερη ψυχραιμία. "Οι Γερμανοί έμπαιναν στα χωριά μας και λεηλατούσαν σε αντίποινα για τον θάνατο 12 στρατιωτών τους από τους αντάρτες. Δεν υπολόγιζαν ούτε παιδιά, ούτε άνθρωπο. Όσοι πρόλαβαν να κρυφτούν μέσα στο φαράγγι έζησαν. Όσους βρήκαν οι Γερμανοί όμως... Τους σούβλιζαν, τους έβγαζαν τα νύχια, τα μάτια και μετά τους άφηναν ζωντανούς."

Τηλεόραση, το μαγικό κουτί. Εκεί που περιμένεις το 4-0 και το παρασκήνιο του Παναθηναϊκός-Πανιώνιος, έρχεται το τελευταίο ρεπορτάζ του Κυριακάτικου δελτίου ειδήσεων των 21:00 για να σε κάνει να ξανασκεφτείς πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα (γενικά)...

11 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσαν να είναι τραγικά τα πράγματα!! Αλλά δεν θέλω να σκέφτομαι έτσι, με ρίχνει.. Πιστεύω γενικότερα πως αυτά που μας δίνονται είναι φυσιολογικό να τα έχουμε ως δεδομένα και να επιδιώκουμε πάντα κάτι καλύτερο (άλλοι το βλέπουν ως αχαριστία, εγώ ως φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων)! Είναι και το "ανικανοποίητο' του ανθρώπου που δε χορταίνει ποτέ.. Τι να πω.. Εκτός θέματος βγήκα i think. Θα επανέλθω με ωριμότερες σκέψεις!! :-)

5:15 pm, April 02, 2008  
Blogger roadartist said...

Ειναι καλο να θυμομαστε.
Για να συνειδητοποιούμε πόσο ευτυχισμένοι 'οφείλουμε' να νιώθουμε απο τις ζωές μας.
Και ας μην έχουμε τις φοβερες καταθεσεις στη τραπεζα, και ας μην εχουμε όλα οσα θελουμε.. Εχουμε σταθει περισσοτερο τυχεροι απο πολλους αλλους.. Να εισαι καλα για το ποστ angel. Kαλο μηνα.

6:16 pm, April 02, 2008  
Blogger prasino liker said...

Αngel Οτι και να δουμε ,οσο σκληρο και απανθρωπο, θα μας αγγιξει για εκεινη την στιγμη.Τα γεγονοτα κυλανε μπροστα στα ματια μας και φευγουν.Ειμαστε σε πλεονεκτικη θεση.Δεν μπορουμε να λυπηθουμε ειλικρινα.Καθημερινα διαβαζουμε για μεγαλο αριθμο νεκρων στο Ιρακ η Αφγανισταν η ολες αυτες οι ψυχες που πεθαινουν επειδη δεν υπαρχει νερο φαγητο κτλ κτλ ποσο επιδερμικα περνανε απο πανω μας.Θα δουμε στην τηλ το γεγονος αυτο η θα το διαβασουμε αλλα μετα εμεις θα συνεχισουμε την διασκεδαση μας.

11:24 pm, April 02, 2008  
Anonymous Anonymous said...

Πράσινο λικέρ, αυτό ήθελα να πω (μετά από ώριμη σκέψη όπως είπα, εκεί κατέληξα)! Καλό βράδυ!!

2:28 am, April 03, 2008  
Blogger Angel Vs Life said...

kalimeres!!!

thogias,
symfono me osa les kai prepei toulaxiston na timoume osous perasan osa perasan gia na ftasoume edo.

roadartist,
kalo mina episis! exeis apolyto dikio, anarotiemai ki ego merikes fores giati na paraponiemai...

prasino liker,
einai tromero poso epidermika ta pername. exeis apolyto dikio. i apatheia mas den therapevetai.

12:04 pm, April 03, 2008  
Anonymous Anonymous said...

ανατρίχιασα..δεν είναι κακό να θυμάσαι..αλλά μερικές φορές αναρωτιέμαι αν πρέπει να τα αφήνουμε να μας αγγίζουν τόσο..ίσως είναι η φάση μου τώρα αλλά πραγματικά πιάστηκε η καρδιά μου..ελπίζω να μην δούνε ποτέ τα μάτια μου τέτοιες εικόνες..

εμείς των νέων γενεών δεν τα περνάμε κάν απ'το μυαλό όλα αυτά..ίσως πιο παλιά να ήτανε διαφορετικά..

καλησπέρα..

10:52 pm, April 03, 2008  
Blogger ILive2LoveMe said...

Καλησπέρα , συμφωνώ κι εγώ και έρχομαι να επαναλάβω το 'επιδερμικά'. Μνήμες ξυπνούν και κοιμούνται. Εικόνες έρχονται και φεύγουν. Θεατές είμαστε (ευτυχώς! προς το παρόν τουλάχιστον).
Είναι καλά να πηγαίνουμε πίσω είναι καλά να αφυπνίζομαστε. Όμως όλα συμβαίνουν εκείνη τη συγκεκριμένη ώρα.
Ζούμε ανατροπές, μπερδεμένες , βρώμικες, περίεργες καταστάσεις. Ακούμε ένα ΘΑ για καλό ή κακό. Αν δεν βιώσεις... γνωρίζεις, μαθαίνεις, αλλά μέχρι εκεί.
Θυμάμαι τώρα πριν δύο χρόνια τον πόλεμο στο Λίβανο. Μιλούσα με ανθρώπους από εκεί καθημερινά. Προσπαθούσα να 'βρω' ανθρώπους να έρθω σε επικοινωνία μαζί τους και να δω ότι είναι καλά, ακόμη κι αν δεν τους ήξερα. Βίωσα κατά κάποιο τρόπο την αγωνία τους. Είδα μέσω webcam και άκουγα τις βόμβες για πολλά βράδια. Αγωνιούσα , τρόμαζα και έκλαιγα μαζί τους. Κι ας βρισκόμουν σε απόσταση . Σκεφτόμουν πόσο τυχερή είμουν εκείνη τη στιγμή. Θυμάμαι μια κοπέλα μέσα στο φόβο της να προσπαθεί να διακωμωδήσει τον ήχο της κάθε βόμβας και να δακτυλογραφεί ή να φωνάζει 'bovvvvvvvv'.
Ειλικρινά ήταν τραγικό...
Να 'μαστε καλά και ειλικρινά η ευχή 'Υγεία και Ειρήνη' να μας συνοδεύει για πάντα .
Αν και τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα.
Να 'σαι καλά Angel για το όμορφο ποστ σου. Καλό βράδυ, φιλιά.

12:57 am, April 04, 2008  
Blogger Y. K. said...

"..και μετά τους άφηναν ζωντανούς"

τραγικη ειρωνεια ε;

ξερεις angel κι αυτο το λιγο αρκει.αυτη η σπιθα αρκει πολλες φορες για να αναψει φωτια δυνατη πιο και να κατασπαραξει το βολεμα και την απραξια μας.
συμφωνω ωστοσο και με το prasino liker..

11:53 pm, April 06, 2008  
Blogger Angel Vs Life said...

kalisperes!!!

votsala sto pani,
merikes fores prepei na ta afinoume na mas aggizoun. sklirainoume etsi.

ilive2live,
ki ego eixa gnorisei 2 ellinolivanezes. anarotiemai ti apeginan...

alicia,
epidermika. i lexi kleidi...

5:48 pm, April 07, 2008  
Blogger weirdo said...

όχι απλώς να τα θυμόμαστε, αλλά θα'πρεπε να μας προβληματίζουν, να μας κινητοποιούν
η τιβί συμβάλλει καταλυτικά στην επανάσταση του καναπέ.. άντε, βοήθειά μας..

8:47 am, April 09, 2008  
Blogger Angel Vs Life said...

weirdo,
dyskola ta pragmata...

4:53 pm, April 14, 2008  

Post a Comment

<< Home