Όποτε περνάω έξω από ένα παλιό σπίτι με κυριεύει πάντα η απόλυτη περιέργεια. Είναι η φύση μου τέτοια. Θέλω να μαθαίνω όσο περισσότερα μπορώ. Δεν ξέρω γιατί, αλλά με τα σπίτια το κακό παραγίνεται. Θέλω την ίδια στιγμή να χτυπήσω το κουδούνι, να μπω μέσα, να συναντήσω τους ενοίκους του και να αρχίσω να κάνω ερωτήσεις ασταμάτητα. Να μάθω το ποιος, γιατί, πότε έμεινε εκεί, να ανακαλύψω το κάθε μυστικό που μπορούν να αφηγηθούν οι φωτογραφίες, οι καθρέφτες, τα κρεβάτια του. Είμαι πεπεισμένος πως οι πιο μεγάλες ιστορίες κρύβονται μέσα τους. Μου μοιάζει με θέμα που δεν θα μπορούσε να βαρεθεί ποτέ κανείς.