Μετά από την πρόσκληση της 3 Parties A Day και επειδή τρελαίνομαι να φτιάχνω λίστες - χαρακτηριστικό ανθρώπων με πιθανότητες να εμφανίσουν αυτοκτονικές τάσεις στο μέλλον - θυμάμαι 7 + 1 πράγματα που σημάδεψαν τη χρονιά που στείλαμε...
7) Ταξίδι στο Μιλάνο.
Μόνο για μίαμιση μέρα για να γίνω ο ένας και μοναδικός Έλληνας που θα συναντήσει τους Linkin Park. Το σήμερα μου αποδεικνύει σαδιστικά πως ένα τέτοιο ταξίδι δεν έχει σημασία στην επαγγελματική σου πορεία. Η δουλειά μου είναι να κάνω data entry σε life style sites. Άξιζαν όμως οι υπογραφές στα CDs μου, το επιβλητικό Duomo, το ότι τα (ξανά)κατάφερα μόνος μου και το αθώο φιλί στο μάγουλο από μία συμπαθητική Ιταλιδούλα...
6) Ταξίδι στο Αλικάντε και τη Μαδρίτη.
Συνάντησα για τρίτη φορά στη ζωή μου την φίλη μου Maria Loreto. Οι πιθανότητες στην περίπτωσή μας πήγαν περίπατο. Πόσο εύκολο είναι να γίνει μία από τις καλύτερες φίλες σου μία Ισπανίδα που μαθαίνει ελληνικά, ζει σε μία επαρχιακή πόλη της χώρας της και γνώρισες σε chatroom ένα από τα ελάχιστα Σάββατα που ξέμεινες σπίτι; Α, ναι, πήγα και στο Prado, είδα τη Guernica από το ένα μέτρο και έκατσα στον πάγκο του Bernabeu :o)
5) Ταξίδι στο Dubai.
Πήγα να φτιάξω εικόνες ενός έρωτα που θα ήθελα να ζήσω και πλέον ζω τον έρωτα που δεν είχα πιστέψει ποτέ. Οι λεπτομέρειες είναι πολύ προσωπικές. Όλο και κάτι έγραψα από τότε που ξεκίνησε. Δεν ξεχνώ το ποτάκι στην κορυφή των δίδυμων πύργων του Εμιράτου. Από πραγματικές εντυπώσεις και εντυπωσιακά πράγματα άλλο τίποτα στην ανατολίτικη μικρογραφία της Νέας Υόρκης...
4) Απόλυση από τη δουλειά μου.
Από τότε έχω "αρρωστήσει". Θέλω να κάνω δισκοκριτικές, συνεντεύξεις, ταξίδια στο εξωτερικό, να πηγαίνω σε συναυλίες και να βλέπω το όνομά μου γραμμένο σε περιοδικά. Μου αρέσει για πολλούς και διάφορους λόγους.
3) Πρόσληψη σε νέα δουλειά.
Έμεινα άνεργος μόνο λίγες μέρες. Ήταν κάτι που τόνωσε την αυτοπεπόίθηση μου. Το ότι κάνω κάτι που δεν με διασκεδάζει καθόλου, απλώς το υπομένω. Το θεωρώ μεταβατικό στάδιο. Περιμένω (και) το ελληνικό MTV.
2) Λοιμώδης Μονοπυρήνωση.
Με υψηλό πυρετό για τον μήνα Ιούνιο (τότε με τους αφρικανικούς καύσωνες) και είσοδο σε νοσοκομείο για μία εβδομάδα δίπλα σε δύο αληθινά βαριές περιπτώσεις. Ασθένεια του φιλιού είπαν...
1) Το blog μου απέκτησε υπόσταση. Το διαβάζουν λίγοι, αλλά πολύ καλοί άνθρωποι. Είμαι βέβαιος. Μερικές φορές λέω πως όταν έρθει η μέρα που τα posts μου ξαναμείνουν ασχολίαστα, θα το σταματήσω (τώρα ξέρετε τον τρόπο)...
0) Όλα τα άλλα μικρά αλλά σημαντικά που ξεχνάω αυτή τη στιγμή...
Όποιος δεν έχει παίξει κι ενδιαφέρεται, ας πάρει σειρά.
Ευχαριστώ. Τραβάω κουρτίνες...
υγ. Bonus Info
Το θυμήθηκα το Σαββατοκύριακο. Στη θέση του 0 θα μπορούσα να βάλω τη συμμετοχή μου σε τηλεπαιχνίδι. Έχασα 16.500 Ευρώ επειδή απάντησα λάθος στην ερώτηση "Τι σήμαινε 'λάτρις' στην αρχαίότητα"... Fuck, θα μπορούσα να το βρω!
